ရယ္စရာေလးေတြပါ ( gmail ကရတာေလ :P )

တခါတုန္းက လင္မယားႏွစ္ေယာက္ဟာ သူတို႔ရဲ႕ ၂၅ႏွစ္ေျမာက္
မဂၤလာႏွစ္ပတ္လည္ေန႔ကို က်င္းပၾက ပါတယ္။ သူတို႔စံုတြဲဟာ
အိမ္ေထာင္သက္၂၅ႏွစ္အတြင္းမွာ တခါမွကေတာက္ကဆမျဖစ္ဖူးဘူးလို႔ ျမိဳ႕မွာ
နာမည္ႀကီးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ နယ္ခံသတင္းစာရဲ႕ အယ္ဒီတာကအဲဒီ
ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕တဲ့ အိမ္ေထာင္ေရး ရဲ႕ လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ကို
ေမးျမန္းေဖာ္ထုတ္ဖို႔ အစီအစဥ္တစ္ခု လုပ္လိုက္ပါတယ္။

အယ္ဒီတာ~ဒီအျဖစ္အပ်က္က မယံုႏိုင္စရာ အ့ံအားသင့္ဖို႔
ေကာင္းလြန္းပါတယ္။ဒီလိုအိမ္ေထာ

င္ေရးမ်ိဳးကို  ဘယ္လုိမ်ား တည္ေဆာက္ခဲ့
ၾကပါသလဲ ခင္ဗ်ာ?

ေယာက္်ားျဖစ္သူက သူတို႔ရဲ႕ Honeymoon(ဟန္းနီးမြန္း) ေန႔ရက္ေတြကို
ျပန္ေတြးရင္းေျပာပါတယ္...

"ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ Honeymoon (ဟန္းနီးမြန္း) အတြက္ ရွီမလာ (Shimla)
ကိုသြားခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီမွာ
ျမင္းစီးသြားမယ္ဆိုၿပီး ျမင္းတစ္ေကာင္စီ စီးၾကတာေပါ့ဗ်ာ။
အဲဒီမွာကၽြန္ေတာ့္ျမင္းက စီးရတာအဆင္ေျပေပ မယ့္ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမစီးတဲ့
ျမင္းကေတာ့နည္းနည္းရိုင္းပံုရတယ္ဗ်။ လမ္းမွာ သြားေနရင္းနဲ႔ပဲ အဲဒီျမင္း
ရုတ္တရက္ထခုန္လိုက္တာ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမ ဒယိုင္းဒယိုင္ျဖစ္ၿပီး
ျပဳတ္က်ပါေလေရာ။ ဒါေပမယ့္ သူက ေျမႀကီးေပၚကေန လူးလဲထၿပီး
ျမင္းရဲ႕ေက်ာကုန္းေလးကို အသာေလးပြတ္ေပးရင္းနဲ႔ ျမင္းကို "ဒါ မင္းရဲ႕
ပထမဆံုးအႀကိမ္ေနာ္..." လို႔ ေျပာပါတယ္။ ေျပာၿပီးေတာ့ သူလည္း
ျမင္းေက်ာေပၚျပန္တက္ၿပီး ခရီးဆက္ခဲ့တာေပါ့ဗ်ာ။

ခဏအၾကာမွာ ေစာေစာကလိုပဲ ျဖစ္ျပန္ပါတယ္။ဒီတစ္ခါမွာလည္း ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမက
တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ပဲ "ဒါ မင္းရဲ႕ ဒုတိယအႀကိမ္ေနာ္..." လို႔ေျပာၿပီး
ဆက္သြားၾကျပန္ပါတယ္။ တတိယအႀကိမ္ေျမာက္ ျမင္းက
ခါခ်တဲ့အခါမွာေတာ့ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမက ဘာမွမေျပာဘဲ ေျခာက္လံုးျပဴးေသနတ္ကို
ပိုက္ဆံအိတ္ထဲက ထုတ္ၿပီးျမင္းကို အေသပစ္သတ္လိုက္ပါေလေရာဗ်ာ။

ကၽြန္ေတာ္လည္း ေဒါသထြက္ထြက္နဲ႔
"မင္း ဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလည္းကြ။သနားစရာေကာင္းတဲ့ တိရိစာၦန္ေလးကို
မင္းသတ္ပစ္လိုက္ၿပီ။
မင္းရူးေနလား!!!"လုိေအာ္လိုက္မိတယ္။အဲဒီအခါကၽြန္ေတာ့္မိန္းမကကၽြန္ေတာ့္ကိုေအးစက္စက္
ျပန္ၾကည့္ၿပီး
 ႏူးညံ့တဲ့ေလသံေလးနဲ႔ ဘာေျပာလဲဆိုေတာ့ "ဒါရွင့္ရဲ႕ပထမဆံုးအႀကိမ္ေနာ္..."
တဲ့။ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ဘာျပႆနာမွမရွိဘဲ ႏွစ္ေယာက္အတူတူ
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ေနလာခဲ့ၾကတာပါပဲဗ်ာ..."


မပ်ံႏိုင္ရင္ complain မတက္ပါနဲ႔ ကိုယ့္လူတို႔*



သူစီးရမယ့္ ေလယာဥ္ထိုင္ခံုေနရာကုိေရာက္ေတာ့ ကုိထံုတေယာက္ေတာ္ေတာ္အ့ံၾသသြား
တယ္။

သူ႔ေဘးကပ္လ်က္ခံုမွာ ၾကက္တူေရြးတေကာင္ ထိုင္ေနတာကုိး...

ဒီလိုနဲ႔ေလယာဥ္ထြက္လာလို႔မၾကာခင္မွာဘဲ အစားအေသာက္ေတြ စတင္ေကြၽးေမြးေတာ့

ေလယာဥ္မယ္ေလးက ေမးလာတယ္...

"အစာမစားမီ ဘာမ်ား ေသာက္ခ်င္ပါသလဲ ရွင္"

ကုိထံုက... "ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ ေပးပါ" လို႔ မွာတယ္။

ၾကက္တူေရြးက..."ငါ့ အတြက္ ဝီစကီတစ္ခြက္ေပးစမ္း ေကာင္မ...ၾကားလား"...တ့ဲ။

ေလယာဥ္မယ္လည္း အ့ံၾသသြားေပမယ့္ ဘာမွ မေျပာဘဲ ဝီစကီတစ္ခြက္ယူလာေပးတယ္၊

ေကာ္ဖီကေတာ့ ေမ့ျပီး ပါမလာဘူး။

ခဏေနေတာ့ ၾကက္တူေရြးက ထပ္မွာျပန္တယ္...

"ဝီစကီတခြက္ထပ္ယူေပးစမ္း...ေသာက္ရူးမေလး"...........

ေလယာဥ္မယ္ ေဒါသနဲနဲထြက္ျပီးမ်က္ေမွာင္ၾကဳပ္ လို႔

ဝီစကီတစ္ခြက္ထပ္ယူလာေပးျပန္တယ္။ ဒီတခါလည္း ေကာ္ဖီက ပါမလာျပန္ဘူး.......

ကုိထံုလည္း ၾကက္တူေရြးလမ္းစဥ္လိုက္ျပီး မွာမွရမယ္လို႔ ေတြးျပီး......

"ငါ့ေကာ္ဖီကုိျမန္ျမန္သြားယူစမ္း ဝက္မေလး၊ မဟုတ္ရင္ နင့္ကုိ ကန္မိေတာ့မယ္"

ခဏေနေတာ့ ေလယာဥ္ေမာင္ခပ္ထြားထြား ၂ေယာက္ ေရာက္လာတယ္။

ကုိထံု နဲ႔ ၾကက္တူေရြးကုိ ဖမ္းခ်ဳပ္ေခၚလာျပီး

အေရးေပၚအေပါက္ကေန ေလယာဥ္အျပင္ကုိပစ္ခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္....

ဒီမွာတင္ ၾကက္တူေရြးက ကုိထံု႔ ကုိ လွမ္းေျပာတယ္... .... ...

"မင္းက ပ်ံလည္းမပ်ံႏိုင္ဘဲနဲ႔ Complain တယ္မ်ားကုိးကြ"....တ့ဲ။


“ဟက္ပီးဘတ္သ္ေဒး”
တခါတုန္းက ပဲႀကီးေလွာ္ အင္မတန္ႀကဳိက္တတ္တဲ့ အမ်ဳိးသမီးတေယာက္ ရွိသတဲ့။ >
ပဲႀကီးေလွာ္ ႀကဳိက္တတ္ေပမယ့္ သူမရဲ႕ ျပႆနာကေတာ့ ပဲေလွာ္ စားၿပီးတုိင္းမွာ
> စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ဖြယ္ေကာင္
းေလာက္ေအာင္ တားမႏုိင္ဆီးမရ
> ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္း ေလလည္တတ္တာပါပဲတဲ့။
>
> တေန႔က်ေတာ့ အဲဒီအမ်ဳိးသမီးဟာ လူတေယာက္နဲ႔ ခ်စ္ႀကဳိက္သြားၿပီး
> လက္ထပ္ေတာ့မယ္ အလုပ္မွာ သူမ ဘာသာေတြးသတဲ့။ “ငါ႔ေယာက္်ားဟာ အင္မတန္
> ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕ႏူးညံ့ၿပီး လူႀကီးလူေကာင္းဆန္တယ္။ ငါ႔ရဲ႕
> အီးေပါက္တတ္တဲ့အက်င့္ကုိ သူ႕အေနနဲ႔ ႏွစ္သက္ႏုိင္မွာ မဟုတ္ဘူး”
> လုိ႔ေတြးမိၿပီး ပဲႀကီးေလွာ္စားတဲ့အက်င့္ကုိ အနစ္နာခံ စြန္႔လႊတ္လုိက္သတဲ့။
>
> ဒီလုိနဲ႔ လေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာလာခဲ့ၿပီး တရက္ အလုပ္ကေန အိမ္အျပန္ လမ္းမွာ
> သူမရဲ႕ ကားပ်က္သြားတယ္။ ဒါနဲ႔ အိမ္ကုိ လမ္းေလွ်ာက္ျပန္လာရမွာမုိ႔
> ေနာက္က်မယ္ဆုိတဲ့အေၾကာင္း ခင္ပြန္းသည္ကုိ ႀကဳိတင္ ဖုန္းဆက္
> အေၾကာင္းၾကားထားလုိက္တယ္။
>
> အိမ္ကုိ လမ္းေလွ်ာက္ျပန္လာေနတုန္းမွာလမ္
းမွာ ပဲႀကီးေလွာ္သည္နဲ႔
> ပက္ပင္းတုိးေရာတဲ့။ ပဲႀကီးေလွာ္ကုိ ျမင္ေတာ့ စားခ်င္စိတ္က တေက်ာ့ျပန္ၿပီး
> ထႂကြေသာင္းက်န္းလာျပန္ေတာ့တာေပါ
႔။
>
> အိမ္ကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလး လွမ္းေသးေတာ့ “အခုေန စားသြားလုိက္ရင္
> အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္ေလာက္ဆုိ အီးေပါက္တာလည္း
> ၿပီးသြားေလာက္ေရာေပါ႔”လုိ႔ ေတြးၿပီး စိတ္မထိန္းႏုိင္ဘဲ ပဲႀကီးေလွာ္ေတြ
> ဝယ္စားမိေရာတဲ့။
>
> ဒီလုိနဲ႔ တလမ္းလုံး အီးေတြ တဘြတ္ဘြတ္ ေပါက္ရင္း ျပန္လာခဲ့တယ္။
> အိမ္နားေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ အေတာ္ေလးကုိ ေနသာထုိင္သာရွိသြားၿပီး
> သူမဘာသာလည္း ထိန္းခ်ဳပ္ ေအာင့္အီးသြားႏုိင္ၿပီလုိ႔ တြက္ဆမိသတဲ့။
>
> အိမ္ေပါက္ဝမွာ ေစာင့္ေနတဲ့ ခင္ပြန္းသည္ဟာ သူမကုိျမင္လုိက္ရတဲ့အခါ အင္မတန္
> စိတ္လႈပ္ရွားဟန္နဲ႔ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ဆီးေျပာတယ္။
>
> “အခ်စ္ေရ…. ညစာအတြက္ အံ့အားသင့္စရာတခု ကုိယ္စီစဥ္ထားတယ္၊ သိလား”
>
> အဲဒီလုိ ေျပာၿပီးတာနဲ႔ သူမ မ်က္ႏွာ(မ်က္စိ)ကုိ အဝတ္စည္းလုိ႔
> ထမင္းစားခန္းထဲကုိ တန္းေခၚသြားတယ္။ ထမင္းစား စားပြဲက ကုလားထုိင္မွာ
> ထုိင္ခုိင္းတယ္။ ထုိင္ၿပီးၿပီးခ်င္း သူမမ်က္ႏွာမွာစည္းထားတဲ့ အဝတ္ကုိ
> ျဖည္ေပးမယ္အလုပ္ ဧည့္ခန္းထဲက တယ္လီဖုန္းက ျမည္လာတယ္။ ဒါနဲ႔ ခင္ပြန္းသည္က
> မ်က္ႏွာစည္းထားတဲ့ အဝတ္ကုိ သူျပန္မလာခင္ ျဖည္မၾကည့္ဘုိ႔ ကတိေတာင္းၿပီးမွ
> တယ္လီဖုန္းကုိ သြားကုိင္တယ္။
>
> တကယ္ေတာ့ သူမ စားလာတဲ့ ပဲႀကီးေလွာ္ဟာ အဲသည္အခ်ိန္အထိ အရွိန္မေသေသးဘူး။
> ခဏအတြင္းမွာပဲ ဗုိက္ထဲမွာ ေလေတြ တင္းလာၿပီး ထိန္းမထားႏုိင္ေလာက္ေအာင္
> ျဖစ္လာတယ္။ ဒါနဲ႔ ခင္ပြန္းသည္ ဧည့္ခန္းထဲမွာ ဖုန္းေျပာေနတာကုိ
> အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး သူ မရွိတုန္း ခါးကေလးကုိ အသာလိမ္၊ တင္ကေလးတဖက္
> အသာႂကြၿပီး အီးတလုံးကုိ အားပါးတရ လႊတ္ထည့္လုိက္တယ္။ အဲဒီအီးဟာ
> အသံက်ယ္႐ုံတင္မကဘူး၊အနံ႕ကလည္း ေျမေဆြးကားႀကီးတစီး
> ျဖတ္ေမာင္းသြားသလုိပဲတဲ့။
>
> ၿပီးေတာ့မွ သူမေပါင္ေပၚမွာ ျဖန္႔တင္ေပးထားတဲ့ လက္သုတ္ပုဝါကုိ
> လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ အသာျဖန္႔ကုိင္လုိက္ၿပီး ေလထဲက အနံ႔ေတြ ေပ်ာက္သြားေအာင္
> လက္သုတ္ပုဝါနဲ႔ အသည္းအသန္ ယပ္ခတ္ၿပီး ထုတ္လုိက္တယ္။ ခဏေနျပန္ေတာ့
> ေနာက္ထပ္တင္ပါးေလးတဖက္ကုိ ႂကြလုိက္ျပန္ၿပီး အီးသုံးလုံး ဆက္တုိက္
> ေပါက္ထုတ္လုိက္ျပန္တယ္။ ဒီတခါေတာ့ အမႈိက္ကားႀကီး
> ျဖတ္ေမာင္းသြားသလုိပါပဲတဲ့။
>
> ဒီလုိနဲ႔ ဧည့္ခန္းထဲက ေယာက္်ားဖုန္းေျပာေနတဲ့အသံကုိ တဖက္က နားစြင့္ရင္း
> ေနာက္ထပ္ဆယ္မိနစ္ေလာက္အတြင္းမွာ သူမဟာ တင္ပါးေလးႏွစ္ဖက္ကုိ
> တလွည့္စီႂကြၿပီး အီးေတြ ဆက္တုိက္လႊတ္ေနခဲ့သတဲ့။ ဧည့္ခန္းထဲက ခင္ပြန္းသည္
> တယ္လီဖုန္းခ်ေတာ့မလုိ႔ ႏႈတ္ဆက္စကားေျပာေနသံ ၾကားတဲ့အခ်ိန္က်မွ သူမဟာ
> ပတ္ဝန္းက်င္ ေလထုထဲက အနံ႔ေတြေပ်ာက္ေအာင္ လက္သုတ္ပုဝါနဲ႔ ကဗ်ာကယာ
> ယပ္ထုတ္လုိက္ၿပီး လက္သုတ္ပုဝါကုိ ေပါင္ေပၚမွာ ျပန္ျဖန္႔တင္၊
> လက္ကေလးႏွစ္ဖက္ကုိ အသာယွက္လုိ႔ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္တဲ့အၿပဳံးေလးနဲ႔
> ခင္ပြန္းသည္အလာကုိ ေစာင့္စားေနလုိက္တယ္။
>
> ခင္ပြန္းသည္ျပန္ေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ သူမဟာ ပီဘိ အျပစ္ကင္းစင္တဲ့
> ဇနီးသည္ကေလးတေယာက္ပုံမ်ဳိး ဖမ္းေနေတာ့တာေပါ႔။ ခင္ပြန္းဟာ ဖုန္းေျပာတာ
> အခ်ိန္ၾကာသြားတဲ့အတြက္ သူမကုိ ေတာင္းပန္လုိက္ၿပီး သူမသိေအာင္
> အဝတ္စည္းထားတဲ့ေအာက္က ေခ်ာင္းၾကည့္ေသးသလားလုိ႔ ေမးတယ္။ သူမကလည္း
> ဟင့္အင္း၊ ေခ်ာင္းမၾကည့္ပါဘူးလုိ႔ ေျဖလုိက္တယ္။
>
> အဲသည္ေတာ့မွ ခင္ပြန္းသည္က သူမ မ်က္ႏွာမွာ စည္းထားတဲ့ အဝတ္ကုိ အသာအယာ
> ဖယ္ေပးလုိက္တယ္။ သူမ အႀကီးအက်ယ္ အံ့အားသင့္သြားတယ္။
>
> ထမင္းစားပြဲ ပတ္ပတ္လည္မွာ ဧည့္သည္ ဆယ့္ႏွစ္ေယာက္ဟာ သူမကုိ
> “ဟက္ပီးဘတ္သ္ေဒး” ေျပာဖုိ႔ ထုိင္ေစာင့္ေနၾကတာကုိ ေတြ႕လုိက္ရသတဲ့။